پرسش و پاسخ شیعه

غیبت به معنای بد گفتن مؤمن در غیاب کسی با هدف تحقیر اوست، صرف نظر از اینکه نقص ادعایی مربوط به جسم، نسب، رفتار، کردار، گفتار، دین یا زندگی و سایر عیوب او باشد. [معمولاً] از مردم پنهان است. به همین ترتیب، فرقی نمی‌کند که توصیف با کلمات باشد یا با اشاره.» خداوند متعال در کتاب شریف خود غیبت را نکوهش کرده و آن را به گونه ای بیان کرده است که ذهن و بدن نسبت به آن بیزاری می کند. فرمود: «و بعضى از شما غیبت نکنند، آیا کسى از شما دوست دارد گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ نه، تو از آن متنفری.» (49:12) پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند: مراقب غیبت باشید که غیبت از زنا بدتر است، زیرا کسی که زنا می کند می تواند توبه کند و از خداوند طلب آمرزش کند و خداوند او را ببخشد و خداوند غیبت کننده را نمی بخشد تا کسی که زنا کند. او را می بخشد.»